Dziś gospodarzem placu, uporządkowanego w l. 1975-76, jest młodzież studencka Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Najokazalszy budynek placu to zwrócony frontem ku ul. Jedności, gmach Sądu Wojewódzkiego, od 1855 r. służący wymiarowi sprawiedliwości. Od strony poczty znajduje się budynek dawnej szkoły żeńskiej, w latach pięćdziesiątych Liceum Pedagogiczne, przeniesione w 1958 r. do budynku przy al. Niepodległości 18. Od strony pd., w czerwonym budynku, Dom Studenta zw. „Tekturowiec”, pierwsza po wyzwoleniu szkoła podstawowa. Natomiast budynek przy zach. pierzei placu, stanowiący w pierwszych latach po wojnie siedzibę Gimnazjum i Liceum Handlowego, później Wojewódzkiej Rady Narodowej, dziś rektorat Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Ul. Srebrna Góra, oddzielona jest od pl. Słowiańskiego pd. ścianą kamieniczek. Geneza tej ulicy wiąże się z Przedmieściem Krośnieńskim, rozbudowanym w XV w na zach. od Bramy Górnej, przy szlaku w kierunku Krosna. Ul. Srebrna Góra łączyła od pocz. XVI w. Przedmieście Króśnieńskie z Przedmieściem „Na Piasku”. Z jednolitej zwartej zabudowy na uwagę zasługuje dom nr 13, barokowy, z 2 poł. XVIII w. Większość domów zamieszkiwali winiarze, którzy tu prowadzili winiarnie.
Schodząc Srebrną Górą na wsch., w stronę ul. gen. Władysława Sikorskiego, mijamy po prawej stronie wyloty ulic – Tylnej, Średniej i Artura Grottgera, których bieg przetrwał bez zmian od poł. XVI w. Przy nich zachował się zespół starej zabudowy. Zabytkowy charakter mają następujące kamieniczki: przy ul. Tylnej 31 (w głębi), barokowa o rokokowej dekoracji; przy ul. Średniej 4 i 7 oraz przy ul. Artura Grottgera 1, 3, 15, 19, 31, 37, 39.
Ul. gen. Władysława Sikorskiego dawniej nazywała się Szeroka. W XVI/XVII w. był to szeroki trakt biegnący południkowo, wzdłuż którego rozwinęło się Nowe Miasto, bo tym w istocie było Przedmieście „Na Piasku” w stosunku do Starego Miasta. Pozostałością dawnej zabudowy są domy z XVII—XVIII w. (nr 17, 19, 21, 22, 29, 32, 45, 46, 51 i 55). Idąc zatem wsch. pierzeją. Ul. gen. Władysława Sikorskiego od pl. Pocztowego na pd., mijamy dawny Dom Powiatowy, następnie hotel i restaurację „Pod Orłem”, cieszące się dużym powodzeniem u starszych mieszkańców miasta, a w lewo – ul. Licealną. W 1869 r. mieściła się tu prywatna szkoła miejska, od 1911 r. w zachowanym do dziś obiekcie – Liceum Miejskie, od 1948 r. pierwsze w mieście Gimnazjum i Liceum. Dzięki ofiarnej pracy zielonogórskich nauczycieli dało ono krajowi w przyszłości wielu wybitnych fachowców, ludzi nauki, lekarzy, artystów, działaczy społecznych i politycznych. Nieco dalej, przy ul. gen. Władysława Sikorskiego budynek kina „Wenus” – pierwsza powojenna inwestycja kulturalna miasta. Za nim rozległy teren rekreacyjny, Park im. gen. Józefa Sowińskiego, na terenach dawnych ogródków i chaotycznej zabudowy mieszczańskiej.