Rosja – Sankt Petersburg

Do Muzeum Rosyjskiego najlepiej dojść od stacji „Gostinnyj Dwor”, podążając ul. Michajłowa i mijając Grand Hotel Europe. W żółtych murach wspaniałego Pałacu Michajłowskiego mieści się największa poza Galerią Tretiakowską kolekcja sztuki rosyjskiej. Niestety, większość eksponatów z XX w. albo jest przechowywana w magazynie, albo wypożyczona do innych muzeów. Mimo to w muzeum można odbyć doskonałą lekcję, uświadamiającą bogactwo sztuki rosyjskiej. Poza tym same sale wystawowe są dziełami sztuki. Warto zwrócić szczególną uwagę na mozaikowe parkiety i barwne sklepienia. W salach można podziwiać ikony (XIV-XVII w.), obrazy i rzeźby z XVIII i XIX w., a nawet zbiory rosyjskiej sztuki ludowej i sztuki współczesnej.
Letni Ogród i Pałac na tyłach muzeum to wspaniałe miejsce na wypoczynek i ochłonięcie. Do ogrodu można wejść od strony północnej lub południowej. Przy długich alejkach stoją marmurowe popiersia sławnych Rosjan. Na północno-wschodnim krańcu stoi niewielki Letni Pałac Piotra Wielkiego, niegdyś część większego kompleksu. Turyści indywidualni muszą się przyłączyć do wycieczki z przewodnikiem, objaśniającym wszystko po rosyjsku. Po nabyciu biletu poczekaj, póki cię nie zaproszą do środka.


Wspinaczka pod samą kopułę Soboru Isaakijewskiego, Isaakijewskaja pł., dostarczy ci niezapomnianych wrażeń. Roztacza się stamtąd piękna panorama miasta. Do soboru można dojść z Newskiego Prospektu, skręcając w lewo w ul. Bolszą Morską. Gmach soboru zaprojektowany przez Augusta Montferranda, to doskonały przykład XIX-wiecznej architektury świecko-religijnej. Kopuła, pokryta prawie 100 kg czystego złota, lśni z daleka w promieniach słońca. Budowa soboru trwała 40 lat, ponieważ istniał przesąd, iż po wzniesieniu gmachu dynastia Romanowych upadnie. Rzeczywistość okazała się inna – budynek był gotów w 1858 r., natomiast dom Romanowych panował w Rosji do 1917 r.
Mimo iż sobór był podczas II wojny światowej głównym punktem rozpoznawczym dla lotników niemieckich bombardujących Leningrad, głodujący mieszkańcy oblężonego miasta uprawiali kapustę na skwerze tuż przed budynkiem. Gdy zjedli całą kapustę, pożywiali się mięsem tutejszych szczurów. Zdjęcia, przedstawiające to kapuściane pole, można obejrzeć w Państwowym Muzeum Historii Petersburga, Anglijskaja nab. 44, leżącym na nadbrzeżu. Drogę wskaże każdy petersburczyk. Ekspozycja ukazuje tragiczne skutki, jakie przyniosła miastu II wojna światowa.

 

Twierdza Pietropawłowska. Po drugiej stronie rzeki, na wprost Ermitażu, solidne mury i lśniąca iglica twierdzy aż kuszą do zwiedzania. Budowę warowni rozpoczęto w maju 1703 r. Datę tę uznaje się za narodziny Petersburga. twierdza miała służyć dla obrony przed Szwedami, ale Piotrowi Wielkiemu udało się ich pokonać, zanim budowa została zakończona. W obrębie murów postawiono też sobór ze złotą iglicą, którego nazwa objęła cały kompleks, w tym kilka muzeów. Ikony w soborze Pietropawłowskim są aktualnie w renowacji, ale atrakcją pozostają nagrobki niemal wszystkich carów, począwszy od Piotra Wielkiego. Bastion Trubieckoja, położony w południowo-wschodnim rogu twierdzy, to rekonstrukcja więzienia, w którym Piotr Wielki przetrzymywał i torturował swego pierworodnego syna. Byli tu także więzieni m.in. Dostojewski, Gorki, Trocki i starszy brat Lenina.