Największe miasto w rejonie Morza Bałtyckiego, o wybitnie kosmopolitycznym charakterze, ma za sobą długą historię politycznych i społecznych zmagań. Secesyjna architektura miasta odzwierciedla wpływy niemieckie na Łotwie, a duża liczba ludności rosyjskiej jest pozostałością panowania sowieckiego. Obecnie utrzymuje się napięcie pomiędzy Rosjanami, odartymi z dawnych przywilejów, a nuworyszami – przedstawicielami nowego pokolenia biznesmenów, biegającymi z telefonami komórkowymi, a także powracającymi z zagranicy Łotyszami, którzy opuścili kraj w 1940 r. Te różnorodne wpływy wzbogacają dzisiaj architekturę miasta i panujący tu specyficzny klimat społeczny. Szereg wspaniałych muzeów i kościołów króluje nad parkami i bulwarami, a w cienistych ogródkach wszelkie smutki, żale i urazy można utopić w pianie najlepszego piwa podawanego w tym rejonie Bałtyku.
ORIENTACJA I PRAKTYCZNE INFORMACJE
Centrum Rygi tworzy szereg koncentrycznych półokręgów, których środek tworzy Vecriga (Stara Ryga), wzdłuż brzegów rzeki Dźwiny (Daugavy). Dworzec kolejowy i autobusowy znajdują się na południowo-wschodnim krańcu miasta. Minąwszy dworzec kolejowy, skieruj się w lewo w ruchliwą Marijas iela. Kiedy miniesz końcową przystań na kanale, wejdziesz na Stare Miasto.
NOCLEGI
To zaskakujące, ale Ryga może poszczycić się szeregiem wygodnych, dobrze usytuowanych hoteli, które kosztują mniej niż tego typu usługi na prowincji.
GASTRONOMIA
Ostra konkurencja oznacza zwykle obfitość miejsc, gdzie można dostać smaczny posiłek po przyzwoitej cenie. Nie należy zadowalać się byle czym.
ZWIEDZANIE I ROZRYWKI
Przy końcu ulicy Audeju, widoczna z odległej perspektywy zielona wieża kościoła św. Piotra (Sv. Petera baznica) kłuje chmury, górując nad miastem. Wzniesiony w 1209 r. kościół został przebudowany w 1408 r. Ze szczytu 72-metrowej wieży widać Bałtyk. Zaraz za nim przy Skarnu iela 10/20 stoi inny kościół, Juras Kirik (kościół św. Jerzego), najstarszy kamienny budynek w Rydze, pochodzący z 1208 r. Zbudowany przez Krzyżaków, został następnie zsekularyzowany w 1500 r. i przekształcony na magazyny przez niemieckich kupców. Obecnie w budynku tym mieści się Muzeum Sztuki Użytkowej, w którym można oglądać zbiory ceramiki łotewskiej, biżuterii i tkanin ściennych.