Hiszpania – Walencja

Pociągi: RENFE, Estacio Termino, Av. Salamanca, na zachód od centrum miasta. Dojście do Esplanada d’Espanya: szeroką Av. la Estacion do Plaza de los Luceros i na prawo w prowadzącą ku nabrzeżu Av. Federico Soto. Dojazd pociągiem do większości miast wymaga przesiadki. Bezpośrednie pociągi do Walencji (2 godz.), Madrytu (4 godz.), Barcelony. Ferrocarrils de la Generalitat Valenciana, Estado de la Marina, Av. Villajoyosa 2, daleko od miasta. Dojazd autobusem z Pl. Espanya. Kursuje na lokalnych liniach wzdłuż Costa Blanca. Także pociągi nocne do dyskotek na plażach w pobliżu Alicante.

Autobusy: C. Portugal 17. Dojście do Esplanada d’Espanya, w lewo w Carrer d’Italia i w prawo w Av. Dr. Gadea; dalej wzdłuż Dr. Gadea aż do parku, następnie w lewo na nabrzeże. Przejazdy na Costa Blanca zapewnia UBESA. Enatcar jeździ do Madrytu (5 1/2 godz.), Grenady (6 godz.) i Barcelony (8 godz.).

Promy: Flebasa. Kursują z Denia (w cenie biletu przejazd autobusem z Alicante) na Ibizę (3 dziennie, 3 1/2 godz.).

 

NOCLEGI I KEMPING
Chociaż szyld pension lub habitacion można zobaczyć na każdym niemal rogu, należy pamiętać, aby trzymać się z dala od C. Sant Ferran, gdzie kwitnie złodziejstwo i prostytucja, oraz Esglesia de Santa Maria. Lepiej poszukać miejsca w nowszej części miasta.

WYŻYWIENIE
Małe, prowadzone przez rodziny restauracyjki starego miasta (pomiędzy katedrą i schodami wiodącymi do zamku) i na bocznych uliczkach są najmniej zatłoczone. Mieszkańcy Alicante pożerają swe tapas na Calle Mayor. Na targu w pobliżu Av. Alfonso X El Sabio można kupić świeże ryby, mięso i inne artykuły spożywcze, a ponadto gotowe składniki kanapek (zarówno mięso, jak i chleb).

ZWIEDZANIE
Pełen mostów zwodzonych, tajemniczych tuneli, podejrzanych przejść i cuchnących moczem lochów Castell de Santa Barbara nie jest po prostu jednym z wielu zamków. Tę wysoką na 200 m fortecę zbudowali jeszcze Kartagińczycy, ostatnio zaś została odnowiona i obecnie posiada suchą fosę, loch, przerażającą prochownię i fascynujący widok na Alicante. Ze starej dzielnicy miasta prowadzi tu brukowana droga, ale większość zwiedzających woli windę z plaży. Concaterdal de San Nicolas de Bari, C. San Isidro (jedna przecznica na północ od Mendez Nunez), reprezentuje surowy renesans Agustina Bernadino, barokowość kaplicy komunijnej daleko odbiega od wczesniejszej prostoty. Drewniane odrzwia oddzielające kościół od krużganków pokryte są intrygującymi płaskorzeźbami.
Komu nie podoba się plaża w Alicante, może na Pl. Espanya wskoczyć w autobus lub wsiąść do pociągu z Alicante do Denia i udać się na sześciokilometrową Playa de San Juan. Albo na Playa del Saladar w Urbanova (3 autobusy dziennie z dworca autobusowego w Alicante; 35 min).
Życie nocne w lecie toczy się głównie na Playa de San Juan. Koleje Ferrocarriles de la Generalitat Valenciana oferują specjalne pociągi nocne – Trensnochador – kursujące z Estacio de la Marina do wielu miejscowości na wybrzeżu (co godzinę, 23.00-7.00). Na stacji „Discoteca” znajduje się tętniące życiem barów pod gołym niebem, decybelami muzyki i tańcem Voy Voy (Av. Niza).